Words of Buddha
ကမၻာဦးအစမွာ ဘုရားပြင့္မဲ႔အေၾကာင္း ၾကာပန္းနိမိတ္
ေပၚတတ္တယ္။ၾကာပန္းငါးပြင့္ပါရင္ ဘုရားငါးဆူပြင့္
မယ္ေပါ႔။
ကမၻာအမည္ ၾကာ ဘုရား
------------------------------------------------------
သာရကမၻာ တစ္ပြင့္ တစ္ဆူ
မဏၭကမၻာ နွစ္ပြင့္ နွစ္ဆူ
ဝရကမၻာ သံုးပြင့္ သံုးဆူ
သာရမဏၭကမၻာ ေလးပြင့္ ေလးဆူ
ဘဒၵကမၻာ ငါးပြင့္ ငါးဆူ
(ငါးဆူထက္ပုိရိုးမရွိ )
သုညကမၻာ ၾကာမပြင့္ ဘုရားမပြင့္
ရေဝႏြယ္ ( အင္းမ)ေရးသားေသာ ဘဝတိုင္းဆံုေတြ႔ခ်င္ပါသလား
မွ ေကာက္နုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
Young Buddhist's Association
"ျမတ္စြာဘုရား၏မဟာပုရိသလကၡဏာ (၃၂) ပါး"
•••••••••••••••••••••••••••••
(www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm)
ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၴိျပည္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေနစဥ္ ရဟန္းတို႔အား ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာ (၃၂) ပါးေဖာ္ျပသည့္ လကၡဏသုတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။ ဤသို႔ ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ေယာက္်ားသည္ လူ႔ေဘာင္၌ေနခဲ့ေသာ္ စၾက၀ေတးမင္း၊ ရဟန္းျပဳခဲ့ေသာ္ ဘုရားျဖစ္မည္ဟူေသာ အလားအလာႏွစ္ပါးမွတစ္ပါး အျခားအလားအလာမရွိဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဤလကၡဏာမ်ားရရွိျခင္းသည္ ေရွးကာလ၊ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္အခါက ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံမ်ားကို ျပဳခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ လကၡဏာ (၃၂) ပါး ကို ေဖာ္ျပရာ၌ ဤသို႔ရရွိသည့္အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ကုသိုလ္ကံတို႔ကို ယွဥ္တြဲေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
(www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm)
(၁) အညီအညြတ္ ေကာင္းစြာထိေသာ ေျခဖ၀ါးရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔တြင္ ကုသိုလ္တရားကို ျမဲျမံစြာေဆာက္တည္ျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ျခင္း၊ မိဘဆရာ သက္ၾကီး၀ါၾကီး ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ႐ိုေသသမႈ ျပဳဖြယ္၀တ္တို႔ကို ျပဳျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၂) ေအာက္ေျခဖ၀ါးျပင္တို႔၌ စက္၀န္းမ်ားျဖစ္ေပၚလာျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္ လူအမ်ား၏ခ်မ္းသာကိုေဆာင္ျခင္း၊ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ဖြယ္ ေဘးတို႔ကိုပယ္ေဖ်ာက္ေပးျခင္း၊ တရားႏွင့္ေလ်ာ္စြာေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ကာကြယ္မႈ၊ လုံျခံဳေစမႈတို႔ကို စီရင္ေပးျခင္း၊ အျခံအရံႏွင့္တကြေသာ အလွဴေပးျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ကံမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၃-၅) ရွည္ေသာဖေနာင့္၊ ရွည္သြယ္ေသာလက္ေခ်ာင္းႏွင့္ေျခေခ်ာင္းမ်ား၊ ျဗဟၼာမင္းကဲ့သို႔ ေျဖာင့္မတ္ေသာကိုယ္ ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀ လူျဖစ္စဥ္အခါမ်ားက အသက္သတ္ျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈမွရွက္တတ္ျခင္း၊ သနားျခင္း၊ သတၱ၀ါတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားကို လိုလားျခင္း၊ စေသာ ကုသိုလ္ကံေကာင္းမႈတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၆) လက္ႏွစ္ဖက္၊ ေျဖႏွစ္ဖက္၊ ပခုံးစြန္းႏွစ္ဖက္၊ လည္ကုပ္တို႔၌ ျဖိဳးေမာက္ေသာအသားရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥၤအခါက မြန္ျမတ္ေသာ၊ အရသာရွိေသာ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္တို႔ကို ေပးလွဴျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ကံေကာင္းမႈေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၇-၈) ႏူးညံ့နုနယ္ေသာ ေျခဖ၀ါး၊ လက္ဖ၀ါး၊ ကြန္ရက္ပမာညီညာေသာ လက္ေျခ စသည္တု႔ိရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း၊ ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားကိုဆိုျခင္း၊ အက်ဳိးစီးပြားကိုက်င့္ေဆာင္ျခင္း၊ မိမိႏွင့္တန္းတူရည္တူဆက္ဆံျခင္းတို႔၏ အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင့္ ဤလကၡဏာေတာ္တို႔ကို ရရွိသည္။
(၉-၁၀) ျမင့္ေသာဖမ်က္ႏွင့္ အထက္သို႔ေကာ့တက္ေသာေမြးညင္းတို႔ ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က အက်ဳိးရွိ၍ ကုသိုလ္တရားႏွင့္ စပ္ဆက္ေသာစကားကိုေဟာလ်က္ လူအမ်ား၏အက်ဳိးစီးပြားကို ျပခဲ့ျခင္း၊ သတၱ၀ါတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားခ်မ္းသာကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးျခင္း၊ ၀န္တိုမႈကင္းမဲ့ျခင္း၊ တရားအလွဴကိုေပးလွဴျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဤလကၡဏာႏွစ္ပါးကို ရရွိသည္။
(၁၁) ဧဏီသားေကာင္ကဲ့သို႔ ေျပျပစ္ေသာသလုံးျမင္းေခါင္းရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ၀ိဇၺာ၊ သိပၸံပညာမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အက်င့္သီလႏွင့္ ကမႆကတာပညာကိုလည္းေကာင္း လ်င္ျမန္စြာသိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာပို႔ခ်ေပးခဲ့ျခင္း စသည့္ကုသိုလ္ကံတို႔ေၾကာင့္ရရွိသည္။
(၁၂) ေခ်ာေမြ႕ေသာအသားအေရရွိျခင္း၊ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ရဟန္း၊ ပုဏၰားတို႔ထံခ်ဥ္းကပ္၍ အဘယ္တရားကုသိုလ္မည္၍ ဘယ္တရားသည္ အကုသိုလ္မည္ပါသနည္း၊ ဘယ္တရားကိုမွီ၀ဲ၍ ဘယ္တရားကို မမွီ၀ဲသင့္ပါသနည္းဟု အဖန္ဖန္ေမးျမန္းခဲ့သည့္ကံေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၁၃) ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အသားအေရရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ရန္ျငိဳးထားျခင္းမ်ားကို မျပဳခဲ့၊ သိမ္ေမြ႕ေသာအ၀တ္အထည္မ်ားကို ေပးလွဴျခင္း စသည့္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိျခင္းျဖစ္သည္။
(၁၄) အအိမ္ျဖင့္ဖုံးလႊမ္းအပ္ေသာ ပုရိသနိမိတ္ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ၾကာျမင့္စြာေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ၊ ၾကာျမင့္စြာကြဲကြာေနေသာ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြတို႔ကို ေပါင္းဆုံညီညြတ္ေစျပီး ၀မ္းေျမာက္ေစမႈေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၁၅-၁၆) အလုံးႏွင့္အရပ္ ညီညြတ္လ်က္ ပေညာင္ပင္ကဲ့သို႔ လုံး၀န္းေသာကိုယ္ႏွင့္ မကိုင္းမညြတ္ဘဲရပ္လ်က္ပင္ ႏွစ္ဖက္ေသာလက္၀ါး အျပင္တို႔ျဖင့္ ပုဆစ္ဒူးတို႔ကို သုံးသပ္ဆုပ္နယ္ႏိုင္ျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ဤသူသည္ ဤအလွဴကိုခံထိုက္၏ဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ထူး၊ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္မ်ားကို ခြဲျခားသိျမင္ျပီး ထိုက္တန္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ေပးလွဴတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၁၇-၁၉) ျခေသၤ့၏ကိုယ္အေရွ႕ပိုင္းႏွင့္တူေသာ ကိုယ္၊ လက္ျပင္ႏွစ္ဖက္ၾကား၌ တစ္ျပင္တည္းညီလ်က္ ျပည့္ျဖဳိးေသာအသားႏွင့္ ညီညြာစြာလုံးေသာ လည္ပင္းလည္တိုင္ စသည္တုိ႔ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က လူအမ်ား၏ယုံၾကည္မႈ (သဒၶါ)၊ အက်င့္(သီလ)၊ စာေပသင္ၾကားမႈ (သုတ)၊ စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈ (စာဂ) စေသာ တရားမ်ားႏွင့္တကြ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ စည္းစိမ္တိုးပြားေအာင္ျမင္ျခင္းကို လိုလားေတာင့္တမႈတို႔ေၾကာင့္ ဤလကၡာတို႔ကို ရရွိသည္။
(၂၀) အရသာကိုေဆာင္ေသာ အလြန္ေကာင္းျမတ္ေသာအေၾကာရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က လက္၊ တုတ္၊ ဓား လက္နက္တို႔ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔ကို ညႇင္းဆဲႏွိပ္စက္ျခင္းမျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၁-၂၂) အလြန္ညိဳေသာမ်က္လုံးႏွင့္ ႏြားငယ္မ်က္ေတာင္ႏွင့္ တူေသာမ်က္ေတာင္ စသည္တို႔ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က သူတပါးကို အမ်က္ထြက္သျဖင့္ မ်က္လုံးျပဴး၍ၾကည့္ျခင္း၊ မ်က္ေစာင္းထိုး၍ၾကည့္ျခင္း၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာၾကည့္ျခင္းမ်ားကို မျပဳခဲ့၊ ႐ိုးေျဖာင့္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ႐ိုးေျဖာင့္စြာသာၾကည့္႐ႈခဲ့ျခင္း၊ ေမတၱာဓာတ္ကိန္းေသာမ်က္စိျဖင့္သာ လူအမ်ားကိုၾကည့္႐ႈခဲ့ျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၃) သင္းက်စ္တပ္ဆင္ထားဘိသကဲ့သို႔ေသာ ဦးေခါင္းရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ကာယသုစ႐ိုက္၊ ၀စီသုစ႐ိုက္၊ မေနာသုစ႐ိုက္ စသည္တို႔ကို ျပဳက်င့္ျခင္း၊ လွဴဒါန္းျခင္း၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၊ အမိအဖတို႔ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ရဟန္းပုဏၰားတို႔ကို ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း၊ အသက္ၾကီးေသာေဆြမ်ဳိးတို႔ကို ႐ိုေသျခင္း စေသာကုသိုလ္တရားတို႔၌ လူအမ်ား၏အၾကီးအမွဴး ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္း စသည့္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm)
(၂၄-၂၅) တစ္ပင္ခ်င္းေပါက္ေသာ ေမြးညင္းႏွင့္ မ်က္ေမွာင္ႏွစ္ဖက္ၾကား၌ ႏူးညံ့၍လဲ၀ါဂြမ္းႏွင့္တူေသာ၊ ျဖဴစင္ေသာ ဥဏၰလုံေမြးရွင္ စသည္တို႔ ေပါက္ျခင္း၊ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က မုသားေျပာျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္၍ မွန္ေသာစကား၊ စြဲျမဲတည္တံ့ေသာစကားကိုသာ ေျပာတတ္ျခင္း၊ တစ္ဖက္သားအား လိမ္လည္လွည့္စားျခင္းကို ျပဳေလ့မရွိျခင္း၊ စေသာကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၆-၂၇) သြားေတာ္ ၄၀ ႏွင့္ မက်ဲေသာသြားတို႔ ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ကုန္းေခ်ာစကားေျပာျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ ကြဲျပားေနသူတို႔ကို ညီညြတ္ေအာင္ေစ့စပ္ေပးျခင္း၊ ညီညြတ္ေနသူတို႔ကိုလည္း ပို၍ညီညြတ္ေအာင္ အားေပးျခင္းမ်ား ျပဳခဲ့သည့္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၈-၂၉) ၾကီးမားရွည္လ်ားနူးညံ့ေသာ လွ်ာႏွင့္ ျဗဟၼာ့အသံ၊ ကရ၀ိက္ငွက္အသံႏွင့္တူေသာ အသံတို႔ရွွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ၾကမ္းတမ္းေသာစကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ အျပစ္ကင္းေသာ၊ နားခ်မ္းသာေသာ၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕၍ လူအမ်ားႏွစ္လိုဖြယ္စကားတို႔ကိုသာ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္း စသည္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၃၀) ျခေသၤ့ေမးႏွင့္တူေသာေမးရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ျပိန္ဖ်င္းေသာစကားကိုေျပာဆိုျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မွန္ကန္၍ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ စပ္ေသာစကားကိုသာ အခါအခြင့္အားေလ်ာ္စြာ ေျပာဆိုျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၃၁-၃၂) ညီညာေသာသြားႏွင့္ အလြန္ျဖဴစင္ေသာ စြယ္ေတာ္ေလးေခ်ာင္းတို႔ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က မေကာင္းေသာအသက္ေမြးျခင္းကို ပယ္၍ ေကာင္းေသာအသက္ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္း၊ အသျပာတုျပဳ၊ အခ်ိန္အတြယ္အတိုင္းအတာ တို႔ကို ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာ ခ်ိန္တြယ္တိုင္းတာျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း၊ ခရီးသြားတို႔ကို လုယက္ျခင္း၊ ျပည္ရြာကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ အႏိုင္အထက္ႏွိပ္စက္ျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္သည့္ (လူ႔)ဘ၀အဆက္ဆက္တို႔တြင္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စုံစြာက်င့္ၾကံေနထိုင္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အလွဴဒါန မ်ားစြာျပဳလုပ္ျခင္း၊ လူအမ်ားအေပၚ ၾကင္နာေထာက္ထားစြာ ဆက္ဆံေျပာဆို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း စသည့္ ေကာင္းေသာကံမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးေၾကာင့္ ယခု ဘုရားျဖစ္မည့္ဘ၀တြင္ ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏ မဟာပုရိသလကၡဏာ ၃၂ ပါးကို ရရွိျခင္းျဖစ္ေၾကာင့္ သိရွိႏိုင္ေစရန္ ဤလကၡဏသုတ္ကို ေဟာရျခင္းျဖစ္သည္။
- (အညတရ)
Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
Young Buddhist's Association added a new photo: ""ျမတ္စြာဘုရား၏မဟာပုရိသလကၡဏာ (၃၂) ပါး" ..." in Timeline Photos · 31 minutes ago ·
View Full Size · Send as Message · Report Photo
Kaung Kin Thit
ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူျခင္းႏွင့္ ပံ့သကူ ၀က္ပ်ိဳသားဟင္း ဆက္စပ္မႈ
ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူတာဟာ အသားဟင္းရဲ႕ ပေယာဂ မကင္းဘူးဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အနည္းငယ္ ရွင္းလင္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္္ ေနာက္ဆံုး ဘုဥ္းေပးေတာ္မူတာဟာ ပန္းထိမ္သည္ရဲ႕သား စုႏၵရဲ႕ ပံ့သကူ ၀က္ပ်ိဳသားဟင္းပါ။ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူတာဟာ အေၾကာင္းရင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
အဲဒါေတြကေတာ့ -
(၁) လူ႔သက္တမ္း တိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ပြင့္ေတာ္မူၿပီး သက္တမ္းေတာ္ျပည့္ၿပီ ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊
(၂) သာသနာေတာ္ကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မယ့္ ပရိတ္သတ္ေလးပါး စံုညီၿပီျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊
(၃) ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေခ်ခၽြတ္ရမယ့္ သတၱ၀ါကုန္ၿပီ ျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း၊
(၄) ေနာက္ဆံုး က်န္တဲ့ ၀ဋ္ေႂကြးေတာ္ျဖစ္တဲ့ - ဘ၀တစ္ခုမွာ ေဆးဆရာျဖစ္ၿပီး လူနာက ေဆးဖိုးမေပးႏိုင္တာနဲ႔ မေက်နပ္တာေၾကာင့္ ခဏတာ စိတ္ရိုင္း၀င္ၿပီး လူနာကို အားတုိးေဆးပါ ဆိုၿပီး ၀မ္းႏုတ္ေဆးေတြ ေကၽြးမိတာေၾကာင့္ လူနာမွာ ၀မ္းေလွ်ာတဲ့ ေ၀ဒနာကိုပါ အလူးအလဲ ထပ္ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားေလာင္းပီပီ အခ်ိန္မွီ မိမိမွားမွန္းသိ၍ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္၍ ေဆးျပန္ကုေပးပါေသာ္လည္း လူနာမွာ ၀မ္းေလွ်ာျခင္းေ၀ဒနာကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ထိုဘ၀မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့မိတဲ့ ၀ဋ္ေႂကြးေၾကာင့္ ဘုရားျဖစ္တဲ့ ေနာက္ဆံုးဘ၀မွာ ဒီ၀ဋ္ေႂကြးကို ေပးဆပ္ရတဲ့ အေနနဲ႔ ၀မ္းေတာ္လားၿပီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။
၀က္ပ်ိဳသားဟင္းေၾကာင့္ မဟုတ္သလို အသားဟင္းရဲ႕ ပေယာဂ မပါဘူးလို႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက မိန္႔ဖူးပါတယ္။ ၀မ္းေတာ္လားေနခ်ိန္မွာ အင္အားအလြန္နည္းေနေတာ္မူေနေပမယ့္
(၁) ဘုရားရွင္တို႔ မစြန္႔အပ္ေသာ ဖြား ပြင့္ ေဟာ စံ ဌာနႀကီးေလးခုမွာ ဘုရားရွင္အဆူဆူတို႔ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူၾကရာ အရပ္ေဒသျဖစ္တဲ့၊
(၂) ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေခ်ခၽြတ္ရမယ့္ ေနာက္ဆံုးသာ၀ကျဖစ္တဲ့ သုဘဒၵရဟန္းရွိရာ အရပ္ျဖစ္တဲ့၊
(၃) ေနာင္ဓာတ္ေတာ္ေ၀ရာမွာ ခုႏွစ္ျပည္ေထာင္မင္းေတြ စစ္မတုိက္ၾကပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဓာတ္ေတာ္ေတြကို ခြဲေ၀ေပးႏိုင္မယ့္ အဲဒီ့မင္းေတြရဲ႕ ငယ္ဆရာျဖစ္တဲ့ ေဒါန ပုဏၰားရွိရာ အရပ္ျဖစ္တဲ့
မလႅာမင္းတို႔ရဲ႕ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ကို စ်ာန္တန္ခိုးအဘိညာဥ္မသံုးပဲ ေျခဗလာနဲ႔ပဲ ပကတိေျခက်င္ႂကြေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မိုင္နဲ႔ ဆိုရင္ မိုင္ရာခ်ီ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ (ဒီေနရာမွာ မိုင္အတိအက်ကိုေတာ့ က်မ္းဂန္ေတြထဲမွာေတာ့ တြက္ျပထားပါတယ္။ ဗုဒၶဂါယာ ေျမပံုကိုၾကည့္ၿပီးတြက္ရင္လည္းရပါမယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သက္ေတာ္ရွစ္ဆယ္အရြယ္၊ ၀မ္းေတာ္လားတဲ့ ေ၀ဒနာကို သည္းခံရင္း သတၱ၀ါေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မိုင္ရာခ်ီတဲ့ ခရီးကို ဖိနပ္မပါ၊ ထီးမပါ၊ ပိုက္ဆံတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မပါပဲ မဟာကရုဏာေရွ႕ထားၿပီး ႂကြေတာ္မူတာပါ။)
အဲဒီ့အျပင္ လမ္းမွာ စုႏၵလွဴဒါန္းတဲ့ ပံသကူ ၀က္ပ်ိဳသားဟင္းဟာ ဘုရားရွင္အတြက္ အားျဖစ္ေစပါတယ္။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မမူခင္ ေနာက္ဆံုးဘုဥ္းေပးတာျဖစ္တာေၾကာင့္ နတ္ေတြက နတ္ၾသဇာေတြ ထည့္ထားတာေၾကာင့္ ဘုရားမွ တစ္ပါး ရဟႏၵာမ်ားအပါအ၀င္ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အစာအိမ္ကမွ ဒီအစာေတြကို ေၾကညက္ေအာင္ ႀကိတ္ေခ်ႏိုင္စြမ္းမရွိတာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္တစ္ပါးတည္းကိုပဲ အဲဒီ့ ၀က္ပ်ိဳသားဟင္းကို ကပ္ေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ဘုဥ္းေပးၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း က်န္တာေတြကို တြင္းနက္နက္တူးၿပီး ေျမျမဳပ္ေစပါတယ္။ အဲဒီ ၀က္ပ်ိဳသားဟင္းက ဘုရားရွင္အတြက္အားျဖစ္ေစတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီ့အားနဲ႔ပဲ ကုသိနာရံုထိ အေရာက္ႂကြၿပီး ေနာက္ဆံုးသာ၀ကကို ေခ်ခၽြတ္ၿပီးမွ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူတယ္လို႔ စာမွာလာတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
အဲဒါကို ၀က္သားမစားတဲ့ ဘာသာျခားေတြေရာ၊ မင္းႀကီး မင္းေလးနတ္ေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ နတ္ကေတာ္ေတြကေရာ သူတို႔ ၀က္သားမစားတာကို ကာကြယ္ခ်င္တာရယ္၊ ဗုဒၶဘုရားရွင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာတရားကို ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားခ်င္တာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ဟာ ၀က္သားစားလို႔ ၀မ္းေလွ်ာၿပီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူတယ္ (သူတို႔အေခၚ ေသတယ္) ဆိုၿပီး မသိနားမလည္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို ေရွးေရွးကတည္းက ေျပာဆိုစည္းရံုးခဲ့ၾကတာပါ။
အမွန္ေတာ့ ဘယ္အသားမဆို အခန္႔မသင့္ရင္၊ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း မမွန္ရင္ စားတဲ့လူမွာ ေရာဂါရမွာ အမွန္ပါပဲ။ အခုဆိုရင္ ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးေရာဂါပိုးဟာ H1N1 အဆင့္မဟုတ္ေတာ့ပဲ H7N9 အဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ၾကက္ ဘဲ အားလံုးမွာ ကူးစက္ခံရႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ၀က္မွာလည္း ၀က္တုပ္ေကြး virus ရွိတာပါပဲ။ အမဲသားမွာလည္း ႏြားရူးေရာဂါပိုးေၾကာင့္ သတိထားေနရတာပါ။ ဟိုတေလာကပဲ ၾသစီနဲ႔ အေမရိကန္က သူတို႔ဆီကို အမဲသားေတြ တင္သြင္းခြင့္ ပိတ္လိုက္တာပါပဲ။ ဆိုလိုတာက ဗုဒၶဘာသာကို မလိုလားသူတစ္ခ်ိဳ႕ေတြက ၀က္သားကို ဗန္းျပၿပီး ဘုရားက ၀က္သားစားလို႔ပဲ ၀မ္းေတာ္လားၿပီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳရသလို ပံုစံမ်ိဳးေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကတာပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အယံုမလြယ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ၀က္သားမွာမွ အျပစ္ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္အသားမဆို အခန္႔မသင့္ရင္ အႏၱရာယ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အသားတင္မဟုတ္ပါဘူး။ အသီးအ႐ြက္စားရင္ေတာင္ သပၸါယ မွ်တေအာင္ မစားရင္၊ ခ်က္ျပဳတ္ရာမွာ သန္႔ရွင္းမႈမရွိရင္၊ မိမိနဲ႔ ဓာတ္မတည့္တာမ်ိဳးရွိရင္ အခ်ိန္မေ႐ြး အႏၱရာယ္ ရိွတတ္ပါတယ္။
အဲဒီ့အျပင္ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ မည္သည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ပေယာဂေၾကာင့္မွ် ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ရျခင္းမ်ိဳး ဘယ္ေသာအခါမွ မရွိလို႔ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ မိန္႔ၾကားဖူးပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ အစာအာဟာရကို မွီ၀ဲတာဟာ မဟာက႐ုဏာေတာ္ေၾကာင့္ လူေတြကို ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူလိုတာေၾကာင့္ မွီ၀ဲျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သမၼာသမၺဳဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ဆြမ္းလုပ္ေကၽြးရတဲ့ ကုသိုလ္ထူးကို လူသတၱ၀ါေတြကို ရရွိေစခ်င္တာေၾကာင့္ လူတို႔ကပ္တဲ့ ဆြမ္းကို အလွဴခံယူေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဘုရားရွင္ဟာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတဲ့ ေနရာမွာ သပၸါယမွ်တေအာင္ ဘုဥ္းေပးေလ့ရွိပါတယ္။ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရွင္ ဘုရားအေနနဲ႔ သူမ်ားကပ္တဲ့ဆြမ္းကို အစားမွား ၀မ္းေလွ်ာၿပီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳရတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္ေတြကို ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ မလိုလားတဲ့သူေတြရဲ႕ ကုန္းေခ်ာတဲ့ စကားကို အယံုမလြယ္ဖို႔ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ဉာဏ္နဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ဘုန္းေတာ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ထိုးၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာေလး စဥ္းစားၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ကာလာမသုတၱန္ ေဒသနာကို မေမ့ၾကပဲ လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔အတြက္ ဗုဒၶဝင္အက်ဥ္း
by Buddha In My Life (Notes) on Tuesday, July 3, 2012 at 8:10am
၁။ လူအမည္=သိဒၶတၳ
၂။ ဘုရားဘြဲ႔=ေဂါတမ
၃။ မိဘအမည္=သုေဒၶါဒနမင္း ႏွင့္ မဟာမာယာေဒ၀ီ
၄။ ၾကင္ယာေတာ္=ယေသာ္ဓရာ ( ဘဒၵကဥၥနာ )
၅။ ရင္ေသြးေတာ္=ရာဟုလာ
၆။ ေယာက္ဖေတာ္=ေဒ၀ဒတ္ (ေဒဝဒတၳ)
၇။ မိေထြးေတာ္=ေဂါတမီ
၈။ ေနျပည္ေတာ္=ကပိလ၀တ္ျပည္ ( သကၠတိုင္း၊ မဇၩိမေဒသ )
၉။ ဖြားရာဌာန=လုမၺိနီဥယ်ာဥ္ ( ကပိလ၀တ္ႏွင့္ ေဒ၀ဒဟၾကား )
၁၀။ နန္းစံႏွစ္=၁၃-ႏွစ္ၾကာ ( ၁၆-ႏွစ္မွ ၂၉ ႏွစ္ထိ )
၁၁။ နိမိတ္ႀကီးမ်ား=သူအို, သူနာ, သူေသ, ရဟန္း
၁၂။ ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာဘ၀=သုေမဓာရေသ့ဘ၀
၁၃။ ဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာေန႔=ကဆုန္လျပည့္ေန႔
၁၄။ ဗ်ာဒိတ္ေပးေသာဘုရား=ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရား
၁၅။ ပါရမီျဖည့္ဖက္=သုမိတၱာအမ်ိဳးသမီး ( ယေသာ္ဓရာအေလာင္း )
၁၆။ ပါရမီျဖည့္ရာကာလ=ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတသိန္း ( သုေမဓာဘ၀ မွ ေ၀ႆႏၲရာဘ၀အထိ)
၁၇။ ပါရမီျဖည့္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္=သတၱ၀ါမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ရန္
၁၈။ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ရေသာႏွစ္=၆-ႏွစ္ၾကာ ( ၉၇-မွ-၁၀၃ ထိ )
၁၉။ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္သည့္ေနရာ=ဥရုေ၀ဠေတာ
၂၀။ ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္ သက္ေတာ္=၃၅-ႏွစ္အရြယ္
၂၁။ ဘုရားပြင့္ရာ သက္တမ္း=၁၀၀-တမ္း
၂၂။ အလုပ္အေကၽြး=ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးဦး ( ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ခိုက္ )။
၂၃။ တရားဦးေဟာသည့္ေနရာ=ဗာရာဏသီ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ
၂၄။ ပထမဆံုး သာ၀က=ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးဦး
၂၅။ ေနာက္ဆံုးကၽြတ္ေသာ သာ၀က=သုဘဒၵပရိဗိုဇ္
၂၆။ လက္ယာရံ အဂၢသာ၀က-အရွင္သာရိပုတၱရာ
၂၇။ လက္၀ဲရံ အဂၢသာ၀က=အရွင္ေမာဂၢလာန္
၂၈။ အဆံုးအမ သာသနာ=ပရိယတၱိ, ပဋိပတၱိ, ပဋိေ၀ဓ
၂၉။ က်င့္စဥ္သိကၡာ=သီလ, သမာဓိ, ပညာ
၃၀။ ခ်မွတ္ေသာ လမ္းစဥ္=မဇၩိမပဋိပဒါ ( မဂၢင္လမ္းစဥ္ )
၃၁။ သေႏၶယူေသာေန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇-ခု၊ ၀ါဆိုလျပည့္၊ ၾကာသပေတးေန႔။
၃၂။ ဖြားျမင္ေသာေန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႔။
၃၃။ ေတာထြက္ေသာေန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၉၇-ခု၊ ၀ါဆိုလျပည့္၊ တနလၤာေန႔။
၃၄။ ဘုရားျဖစ္ေသာေန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔။
၃၅။ ဓမၼစၾကာေဟာေသာေန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခု၊ ၀ါဆိုလျပည့္၊ စေနေန႔။
၃၆။ ပရိနိဗၺာန္စံေသာန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႔။
၃၇။ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ေသာေန႔=မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု၊ ကဆုန္လဆုတ္ ၁၂-ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔။
=======================================================
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဗုဒၶ၀င္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဆာင္ပုဒ္
မ, သိ, ၾက, လတ္ ၊ ေတြး, ဆ, အပ္ ၊ ေန႔ျမတ္ ခုနစ္ေထြ ။
သန္, ဖြား, ေတာ, ပြင့္ ၊ စက္, စု, သင့္ ၊ ရွင္ပင့္ သာကီေဆြ ။
ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား
၁။ မ=ၾကာသပေတးေန႔တြင္
သန္=ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူပါသည္။
၂။ သိ=ေသာၾကာေန႔တြင္
ဖြား=ဖြားျမင္ေတာ္မူပါသည္။
၃။ ၾက=တနလၤာေန႔တြင္
ေတာ=ေတာထြက္ေတာ္မူပါသည္။
၄။ လတ္=ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္
ပြင့္=ဘုရားပြင့္ (ျဖစ္) ေတာ္မူပါသည္။
၅။ ေတြး=စေနေန႔တြင္
စက္=ဓမၼစၾကာတရား ေဟာေတာ္မူပါသည္။
၆။ ဆ=အဂၤါေန႔တြင္
စု=စုတိ ( ပရိနိဗၺာန္ ) စံေတာ္မူပါသည္။
၇။ အပ္=တနဂၤေႏြေန႔တြင္
သင့္=ေတေဇာဓာတ္ ( မီးသင့္ ) ေလာင္ေတာ္မူပါသည္။
==========================================
ဗုဒၵဘာသာ၀င္တိုင္းရသင္႔တဲ႔ဘုရားရွိခိုးပါ
( လယ္တီဆရာေတာ္ ေရးသားေသာ ဗုဒၶ၀င္ဘုရားရွိခိုး လကၤာ )
၁။ သေႏၶယူေသာေန႔ ( မ=သန္ )
သံုးလူ႔ရွင္ပင္၊ ကၽြန္႔ထိပ္တင္၊ ေသာင္းခြင္စၾကာ၀ဠာ၊ နတ္ျဗဟၼာတို႔၊ ညီညာရံုးစု၊ ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္၊ ရတုနဂို၊ ရႊန္းရႊန္းစိုသည္၊ ၀ါဆိုလေျပ႔၊ ၾကြက္မင္းေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ႔ၾကည္ျဖဴ၊ သေႏၶယူသည္၊ နတ္လူျငိမ္းဖို႔ ကိန္းပါကိုး။
၂။ ဖြားေတာ္မူေသာေန႔(သိ=ဖြား)
သေႏၶယူကာ၊ ဆယ္လၾကာေသာ္၊ မဟာသကၠရာဇ္၊ ေျခာက္ဆယ့္ရွစ္ၾကံဳ၊ ကဆုန္လေျပ့၊ ေသာၾကာေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ့စံုစီ၊ လုမၺိနီ၌၊ မဟီလႈိက္ဆူ၊ ဖြားေတာ္မူသည္၊ နတ္လူေအာင္ျမိဳ႔ လမ္းပါကိုး။
၃။ ေတာထြက္ေသာေန႔ ( ၾက=ေတာ )
ြားျမင္ေျမာက္ေသာ္၊ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္၀ယ္၊ ပ်ိဳႏုနယ္၌၊ သံုးသြယ္ေရႊနန္း၊ သိမ္းျမန္းျပီးလစ္၊ ဆယ့္သံုးႏွစ္လွ်င္၊ ဘုန္းသစ္လွ်ံလူ၊ စံေတာ္မူ၍၊ ရြယ္မူႏုျဖိဳး၊ ႏွစ္ဆယ့္ကိုး၀ယ္၊ ေလးမ်ိဳးနိမိတ္၊ နတ္ျပဟိတ္ေၾကာင့္၊ ေရႊစိတ္ျငင္ျငိဳ၊ သံေ၀ပိုက၊ ၀ါဆိုလေျပ့၊ က်ားမင္းေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ့ရဂံု၊ ေတာရလႈံသည္၊ စံုျမိဳင္ပင္ရိပ္ ခန္းမွာကိုး။
၄။ ဘုရားျဖစ္ေသာေန႔ ( လတ္=ပြင့္ )
ေတာရပ္ျမိဳင္ေပၚ၊ ေျခာက္ႏွစ္ေပ်ာ္၍၊ ခါေတာ္တဖံု၊ ပြင့္ခ်ိန္ၾကံဳက၊ ကဆုန္လေျပ့၊ ဆင္မင္းေန႔၀ယ္၊ ေျမ့ပရေမ၊ ပလႅင္ေဗြထက္၊ ေရႊေညာင္ေတာ္ႀကီး၊ ဗိတာန္ထီးႏွင့္၊ မျငီးၾကည္ျဖဴ၊ ေနေတာ္မူလ်က္၊ ရန္ျမဴခပင္း၊ အမိုက္ သင္းကို၊ အရွင္းပယ္ေဖ်ာက္၊ အလင္းေပါက္က၊ ထြန္းေတာက္ဘုန္းေတာ္၊ ေသာင္းလံုးေက်ာ္သည္၊ သံုးေဖာ္ လူတို႔ ျငမ္းပါကိုး။
၅။ ဓမၼစၾကာေဟာေသာေန႔ ( ေတြး=စက္ )
ဘုရားျဖစ္ခါ၊ မိဂဒါသို႔၊ စၾကာေရႊဘြား၊ ျဖန္႔ခ်ီသြား၍၊ ငါးပါး၀ဂၢီ၊ စံုအညီႏွင့္၊ မဟီတေသာင္း၊ တိုက္အေပါင္းမွ၊ ခေညာင္းကပ္လာ၊ နတ္ျဗဟၼာအား၊ ၀ါဆိုလေျပ့၊ စေနေန႔၀ယ္၊ ေၾကြ ႔ေၾကြ ႔လွ်ံတက္၊ ဓမၼစက္ကို၊ မိန္႔ျမြက္ ေထြျပား၊ ေဟာေဖာ္ၾကားသည္၊ တရားနတ္စည္ ရြမ္းတယ္ကို။
၆။ ပရိနိဗၺာန္စံေသာေန႔ ( ဆ=စု )
တရားနတ္စည္၊ ေဆာ္ရြမ္းလည္က၊ သံုးမည္ဘံုသိုက္၊ တေသာင္းတိုက္၀ယ္၊ ကၽြတ္ထိုက္သသူ၊ နတ္လူျဗဟၼာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ေခမာေသာင္သို႔၊ ေဖာင္ကူးတို႔ျဖင့္၊ ေဆာင္ပို႔ျပီးခါ၊ ၀ါေလးဆယ့္ငါး၊ သက္ကား ရွစ္ဆယ္၊ စံုျပည့္ၾကြယ္က၊ ရာေလးဆယ့္ရွစ္၊ သကၠရာဇ္၀ယ္၊ နယ္မလႅာတိုင္း၊ စံႏႈိင္းမယုတ္၊ ကုသိနာရံု၊ အင္ၾကင္းစံု၌၊ ကဆုန္လေျပ့၊ အဂၤါေန႔၀ယ္၊ ခ်မ္းေျမ့နိဗၺဴ၊ စံေတာ္မူသည္၊ ၀ွန္းဆူေသာင္းလံုး ေက်ာ္တယ္ကို။
၇။ ေတေဇာဓာတ္ ေလာင္ေသာေန႔ ( အပ္=သင့္ )
နိဗၺဴစံျပီ၊ ရႈမအီသား၊ သိဂႌေရႊေလွာ္၊ အေလာင္းေတာ္ကို၊ ထိုေရာ္ကဆုန္၊ လဆုတ္ၾကံဳ၍၊ ဂဠဳန္ေန႔၀ယ္၊ ခိုးေငြ႔ မေႏွာ၊ ဓာတ္ေတေဇာလွ်င္၊ ရွင္ေစာဉာဏ္စက္၊ ဓိ႒ာန္ခ်က္ျဖင့္၊ လွ်ံတက္ေကာ္ေရာ္၊ မီးပူဇာ္သည္၊ ေမြေတာ္ရွစ္ စိတ္ ၾကြင္းတယ္ကို။
ထိုခုနစ္ေန႔၊ သာခ်မ္းေျမ့ကို၊ ေဆြ႔ေဆြ႔ၾကည္ျဖဴ၊ အာရံုယူလ်က္၊ သံုးလူတို႔နတ္၊ ျမတ္ထက္ ျမတ္သား၊ အထြဋ္ ေခါင္ဖ်ား၊ ကိုယ္ေတာ္ဘုရားကို၊ သံုးပါးမွန္စြာ၊ ၀ႏၵနာျဖင့္၊ သဒၶါျဖိဳးျဖိဳး၊ ကၽြန္ရွိခိုးသည္၊ ေကာင္းက်ိဳးခပ္သိမ္း ၾကြယ္ေစေသာ္။
======================================
Credit to :
အရွင္ စႏၵိမာ (ဓမၼလရိပ္)
ဓမၼာစရိယ၊ ၀ိနယ၀ိဒူ၊ အဘိဓမၼ၀ိဒူ၊
M.A (Buddhist Philosophy)Dip.In Eng, Hons.Dip.In IT
ဆန္စကရစ္ တကၠသိုလ္၊
ဗာရာဏသီ၊ အိႏၵိယနိဳင္ငံ (By Masoeyein Saydaw Inkula)
No comments:
Post a Comment